�چرا ما همیشه زود قضاوت میکنیم !؟�

مسئولین یک مؤسسه خیریه متوجه شدند که وکیل پولداری در شهرشان زندگی می‌کند و تا کنون حتی یک ریال هم به خیریه کمک نکرده است. پس یکی از افرادشان را نزد او فرستادند. مسئول خیریه: آقای وکیل ما در مورد شما تحقیق کردیم و متوجه شدیم که الحمدالله از درآمد بسیار خوبی برخوردارید ولی تا کنون هیچ کمکی به خیریه نکرده‌اید. نمی‌خواهید در این امر خیر شرکت کنید؟ وکیل: آیا شما در تحقیقاتی که در مورد من کردید متوجه شدید� که مادرم بعد از یک بیماری طولانی سه ساله، هفته پیش درگذشت و در طول آن سه سال، حقوق بازنشستگی‌اش کفاف مخارج سنگین درمانش را نمی‌کرد؟ مسئول خیریه: (با کمی شرمندگی) نه، نمی‌دانستم. خیلی تسلیت می‌گویم. وکیل: آیا در تحقیقاتی که در مورد من کردید فهمیدید که برادرم در جنگ هر دو پایش را از دست داده و دیگر نمی‌تواند کار کند و زن و ۵ بچه دارد و سالهاست که خانه نشین است و نمی‌تواند از پس مخارج زندگیش برآید؟ مسئول خیریه: (با شرمندگی بیشتر) نه . نمی‌دانستم. چه گرفتاری بزرگی � وکیل: آیا در تحقیقاتتان متوجه شدید که خواهرم سالهاست که در یک بیمارستان روانی است و چون بیمه نیست در تنگنای شدیدی برای تأمین هزینه‌های درمانش قرار دارد؟ مسئول خیریه که کاملاً شرمنده شده بود گفت: ببخشید. نمی‌دانستم اینهمه گرفتاری دارید � وکیل: خوب. حالا وقتی من به اینها یک ریال کمک نکرده‌ام شما چطور انتظار دارید به خیریه شما کمک کنم!؟

سه شنبه 4 مرداد 1390 - 10:30:03 PM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

نظر ها

faryad

http://faryadirani.gegli.com

ارسال پيام

چهارشنبه 5 مرداد 1390 12:09:09 PM

دروود

استفاده کردم ،خوب بود

کلمه خیریه در مملکت ما تنها یک واژه است

هر کاری که به عنوان خیریه انجام میدهیم ابتدا بدنبال پاداش آن هستیم ،حتی کسی که دعا میکند هم در ازای اجر و ثوابش است،واقعا خدا چقدر تنهاست همه بخاطر خواسته هاشون دست دراز می کنند ،یا شعری از مولانا افتادم

دست کی جنبد به ایثار و عمل

تا نبیند داده را جانش بدل

تا نبیند کودکی ک سیب هست

او پیاز گنده را ندهد ز دست

این همه بازار بر بوی غرض

بر دکانی شسته بر بوی عوض

صد متاع خوب عرضه می‏کنند

و اندرون دل عوض‏ها می‏تنند

یک سلامی نشنوی ای مرد دین

که نگیرد آخرت آن آستین

بی‏طمع نشینده‏ام از خاص و عام

من سلامی ای برادر و السلام

reza

http://zareban.gegli.com

ارسال پيام

چهارشنبه 5 مرداد 1390 8:34:43 AM

ابی ترین احساس یعنی قافل شدن از گذشت زمان درکنارتو" از این جملتون خوشم اومد.در کل وبلاگتون چندان بد نیست فقط یه جورایی نویسندش هنوز تو کوره زندگی چکش نخورده و کلامش کمی ادویه احساس لازم داره !! احساسی از درون !!.. امیدوارم تو زندگیتون پر باشه از احساس های شیرین عشق ، امید ، زیبایی .. موفق باشید "

soroush